رها كن يزيد ...

گويا امريكا دوستي ِ يزيد ، به مزاج ِ هيچ كس خوش نمي آيد . تا اين لحظه چند نام بيش تر به خاطر نمي آورم كه ديده باشم نسبت به امريكا نظر ِ خوبي داشته باشند : دوست عزيزمان سيامك ؛ دوست عزيز تازه مان مرد ِ فمينيست ؛ عزيز قديم شمشاد ؛ جناب درويش پور ؛ ... و ديگر كي ؟!
ناناي نازنين كه در امريكا زندگي مي كند ، گاه اشاراتي دارد ، امّا نديده ام به صراحت بگويد كه امريكا را چه مي داند ؟ دوست يا دشمن ؟!
عزيز ِ عزيزتر از جان : خُسن آقا ، ( منهاي اين پست آخريش ) كه گهگاه هنوز از همان لفظ ِ « شيطان ِ بزرگ » استفاده مي كند ! و نمي توان فهميد كه « شيطان » را چگونه مي بيند . ( به زودي چند سطري در باره ي ِ « شيطان » خواهم نوشت . )
آيت الشّيطان استمناء را هم نمي فهمم كه چه نظري دارد . از شمر نازنين ** هم سخن ِ مشخّصي به ذهن ندارم .
البتّه دوستان بسيار بيش از اين هستند . غرض اين كه ...
گويا بايد دسته بندي كنم : 1 – دوستان 2 – دشمنان .
و خود ِ دشمنان ، انواع و اقسام اند . سوسول مكتبي ها نيز بسيارند . باور نمي كنيد ، نوشته ي سيبستان را بخوانيد ، كه در باره ي قتل ِ تئو ونگوگ چها نوشته .
ممكن است ايراد بگيرند كه چرا حدّت به خرج مي دهم . معمّايي در كار نيست . بايد مرز بندي ِ دقيق و روشني داشته باشيم . لابد سيبستان در باره ي من نيز همين را خواهد گفت ، اگر يك مادر جنده سيّدالشّهدايي پيدا شود و مرا القتال ُ في سبيل الله كند ! و نمي فهمد كه اسلام – اسلامي كه من مي شناسم – حتّي به خود ِ او هم رحم نمي كند .
□
براي من هيچ ملاك ِ ديگري معنا نمي دهد . دو نوع داريم : 1 – ما 2 – مسلمانان ؛ يا به عبارت ِ ديگر : 1 – انسان 2 – مسلمان .
و اكنون ، رويارويي به سر حدّ ِ نهايت ِ آشكارگي ِ خود رسيده است ؛ نه تنها در ايران ، كه در همه ي ِ جهان .
□
كساني از ما هستند كه به امريكا به همان چشمي مي نگرند كه آخوند / اسلام مي نگرد .
...
رها كن يزيد !
كير ِ خر توي ِ كسّ ِ خواهر و مادر ِ هرچه ايراني است . اوّل خودت و بعد همگان . چه خودت را خسته مي كني ؟ وقتي آدم هايي پيدا مي شوند كه هنوز از ايران ِ آريايي سخن مي گويند ، بايد بفهمي كه بيماري تا كجاي ِ هُم فيها خالدون ِ مغز ِ ايراني را تباه كرده است .
كسّ ِ ننه ي ِ جنده تون ! اگه الان كورش زنده بود ، پاي ِ پياده به امريكا مي رفت !
هي از عظمت ِ ايران گُه مي خوريد . بياييد اين جا ، ببينيد بزرگان ِ آريايي تان چه نكبت هايي شده اند . بشمارم ؟!
:
...
پرويز شهرياري ِ زرتشتي تان ، خايه هاي ِ علي لاريجاني را خورد .
فتح الله مجتبايي تان خورد . ( مي دانيد فتح الله مجتبايي كيست ؟ يكي از اركان دانشگاهي ايران ؛ نه دانشگاه ِ جمهوري اسلامي ؛ بلكه ايشان سالها در هند ، در امريكا ، ... استاد دانشگاه بوده . )
رضا سيد حسيني تان خورده .
صالح حسيني تان بدجور و دو قبضه خورده .
بهرام بيضايي تان بارها از دست اينان گه خورده ؛ يعني جايزه گرفته !
عباس كيارستمي تان چنان غرق در هنر ناب شده كه انگار نه انگار كه آخوند و اسلامي هم وجود دارد !
آن بسيجي تان : مخمل باف ، شده تا به حال يك بار در نشان دادن چهره ي هيولاي محمدي فيلم بسازد ؟
...
محمود دولت آبادي تان خفه شده .
رضا براهني تان خفقان اسلامي گرفته . ( كس بي بي ! تو كه به شاه و شهبانو فحش ِ خواهر و مادر مي دادي ؛ تو كه دكتر خانلري را « لله ي ِ مادر زاد ِ نطفه ي ِ زناي ِ شاه و شهبانو » مي خواندي ، حالا چرا گُه به كام گرفته اي ؟! )
...
شجريان تان مرده ، قرن هاست !
داريوش آشوري تان ، هنوز « قرآن » را در شمار ِ « كتاب » مي آورد !! و اكبر گنجي و علوي تبار را « آدم » حساب مي كند ! ( بيهوده رفته پاريس . نوشته هايش آنقدر دور از اصل ِ ماجراست كه خود دفتر مقام معظّم حاضر است آن ها را چاپ كند !! )
يد الله رؤيايي تان به گوشه و كنايه حرف مي زند .
هادي خرسندي تان شعر براي الله كرم مي سازد ، حد اكثر ؛ و جرأت نمي كند سر سوزني از خط قرمز جمهوري عبور كند .
چقدر اسم بايد رديف كنم ؟ بزرگان تان را نام ببريد تا بگويم چند تاشان سالم مانده اند .
...
كير خر به كس خواهر و مادر هرچه ايراني است . كي هستيد شما نكبت هاي بيچاره ؟ شما ذليل شده هاي آخوند ؟
آن طرف هستند كساني از شما كه هنوز اَن ِ استالين را غرغره مي كنند . بي خدايان و حزب كمونيست كارگري و هزار و يك جور كمونيست آشقال ديگر .
...
آواز خوانان تان جفنگ مي خوانند .
حبيب تان ، شال بسيجي مي پيچد !
داريوش تان ، از روي عادت ، ترانه ي سياسي مي خواند .
حميرا تان « محمّد محمّد » سر مي دهد .
...
آن هم از شيرين ِ بوگندوي ِ عبادي تان !
...
كي هستيد شما حشرات ، كه اين همه باد داريد ؟!
جوان هاي اينجاتان براي دانشكاه جاسبي ، كس و كون مي دهند ؛ مادر قحبه ها !
استاد هاي دانشگاه هايتان شده اند يك مشت كودن ِ بي سواد ِ بسيجي ِ مادر جنده .
چه داريد بيچاره ها ؟!
شاشيدم به كلمه ي ايران تان . ريدم به هفت هزار سال تاريخ تان ، كه هزار و چارصد سال است زير چار تا آخوند ِ بوگندو ، به خود ريده ايد ؛ و حالا هم كه كسي به كمك تان آمده ، به ياري گر خود دشنام مي دهيد .

...

سازش ِ حكومت ِ رذيله ي ِ قرآني با اتّحاديّه ي ِ اروپايي ، و پذيرش ِ بي قيد و شرط ِ كليّه ي ِ شروط ، اگر چه هيچ ضمانت ِ حتّي كوتاه مدّتي نيز بر آن متصوّر نيست ، يك بار ِ ديگر نشان داد كه اين جنس ِ پفيوز ِ الهي – كه بر اساس ِ الگوي ِ شرارت و رذالت ِ قرآن ِ محمّد رفتار مي كند – مي تواند براي ِ بقاي ِ سلطه ي ِ شوم ِ خود ، هر گونه قول و وعده اي امضا كند . ظاهراً مي توان مطمئن بود كه جمهوري ِ ننگين ِ الهي ، به زودي ِ طبق ِ آيه ي ِ شريفه ي ِ « پيمان شكني » نقض ِ عهد خواهد كرد و ... امّا اين احتمال نيز هست كه با درك ِ جدّي بودن ِ « خطر ِ اين باره ي ِ مرگ » نه تنها از تمامي ِ فعّاليّت هاي ِ هسته اي ِ خود دست بر دارد ، بلكه حتّي پايگاه هاي ِ شناخته شده ي ِ مربوط به اين فعاليت ها را نيز به نيرو هاي ِ بازرسي ِ اتّحاديه ي ِ اروپا و آژانس ِ انرژي ِ اتمي ، واگذارد .

اين همان حكومتي است كه خميني اش سال ِ 67 كاسه ي ِ گه سركشيد و خم به ابرو نياورد .

در اين حال باز هم بدا به حال ِ ايران ، كه همچنان پاي كوب ِ نعلين ِ شوم ِ آخوند محمّد ِ نبي الله خواهد ماند .

چه روزنه ي ِ اميدي مانده است ؟

هيچ ، جز « به ياري ِ ايران آمدن ِ ارتش ِ آزادي بخش ِ امريكا » .

ربع ِ قرن سلطه ي ِ شوم ِ الله ، نشان داده است كه از دست ِ ما ايرانيان هيچ كاري بر نمي آيد . ( از هزار و چارصد سال سخن نمي گويم ! )

عدّه اي به پيدايي و رشد ِ روز افزون ِ سايت ها و وبلاگ ها استناد كرده ، و آن را نشانه ي ِ ناتوان شدن ِ حكومت ِ رذيله ي ِ الهي مي گيرند ( از جمله خود ِ يزيد ) . و اين البتّه ، پر بيراه نيست . به ياد داريم كه در تمامي ِ دوران ِ پيش از « آيات ِ شيطاني » ، تنها يك كتاب بود كه به عنوان ِ « كتاب ِ صريح ِ كفر » از آن نامي برده مي شد : 23 سال . امّا از هر هزار نفر كه نام ِ آن را شنيده بوديم ، شايد بيش از يك تن ، اصل ِ كتاب را نديده و آن را نخوانده بوديم . ( يزيد هنوز هيچ يك را نديده و نخوانده است . )

انتشار ِ « آيات ِ شيطاني » ، به عنوان ِ يك نقطه عطف ، فضاي ِ تاريك و كور ِ كشور هاي ِ تحت ِ سلطه ي ِ الله – و به ويژه ايران – را ، روشنايي ِ شگفتي بخشيد . امّا طنين ِ « فتواي ِ مرگ بار ِ اهريمن » ، بر آمدن ِ ندا هاي ِ تازه ي ِ كفر و الحاد را مجالي نمي داد .

اينترنت ، اين دست آورد ِ بي مانند ِ تكنولوژي ِ « پسر ِ انسان » ، پتكي پولادين بود كه بر جنازه ي ِ شوم و تباه ِ اهريمن ِ الهي ، فرود آمد !

و امروز ، انبوهي شكوه مند و سراسر اميد از ندا هاي ِ كفر داريم : صد ها سايت و وبلاگ ، و هزاران صفحه ي ِ منفرد ، در بر گيرنده ي ِ فرياد هاي ِ اغلب خشم آلود ِ ما اسيران ِ هزار و چارصد ساله ي ِ سلطه ي ِ مرگ بار ِ اهريمن = الله است .

افزون ِ بر اين ، نفس ِ « آزادي ِ انتشار » است كه ميخ بر تابوت ِ پوسيده ي ِ محمّد ِ نبي الله ، جرثومه ي ِ شرارت و كشتار ، وحش ِ ضدّ ِ بشر ، آخرين و زورمند ترين دشمن ِ پسر ِ انسان ، مي كوبد . آواي ِ پي در پي ِ اين پتك ، موسيقي ِ با شكوه ِ رهايي است ؛ رهايي ِ ما مردمان و همه ي ِ جهان ، از شرّ ِ هيولاي ِ مهيب ِ مرگ و شرارت و رذالت .

اين آواي ِ دل پذير ، خجسته باد !

□

امّا نبايد از ياد برد كه يكي از بارز ترين ويژگي هاي ِ محمّد ِ نبي الله – كه همچنان و با اتّكا به هزار و چارصد سال تجربه ، به ياري ِ آخوند مي شتابد – فريب كاري و مادر قحبگي ِ او بود ، و هست .

بي ترديد همه ي ِ شما به اندازه ي ِ من از تاريخ ِ اسلام آگاهي داريد . در ميان ِ پيروان ِ محدود و معدود ِ محمّد ، پيش از اخراج ِ وي از مكّه ، حتّي يك تن نمي توان يافت كه جز با فريب ، با محمّد همراه شده باشد . ( در اين باره نيازي به بحث نيست ؛ چرا كه هيچ كس نمي تواند منكر ِ « پاره پاره پيش رفتن ِ محمّد » باشد . و اين معنايي ندارد جز فريب !! )

اندكي به مدينه بپردازيم : محمّد كه توانسته بود با فريب ِ مشتي آدم هاي ِ جبون و ضعيف و خوار ، به مدينه راه يابد ، نخستين كاري كه كرد اين بود كه براي ِ گول زدن ِ يهود – كه قدرت ِ عمده ي ِ اقتصادي و فرهنگي ِ مدينه بودند – قبله ي ِ خود و دين ِ نكبات ِ خويش را از مكّه به بيت المقدس تغيير داد . امّا يهوديان گول نخوردند ، و محمّد كه در پناه ِ شرارت هاي ِ الهي – يعني راهزني هاي ِ خود – ( مسلمين بفرمايند : غزوات ! ) به مختصر قدرت و پول و اسلحه اي دست يافته بود ، بي آن كه از يهوديان چشم بردارد و يا ايشان را برنجاند ، به راهزني هايش افزود .

دير نپاييد كه قبله را رسماً از بيت المقدس بگرداند و بار ِ ديگر بر عرب فريبي متمركز شد . فريبي كه اين بار با كشتار نيز همراه بود . و چندي نگذشت كه پيمان اش را با يهوديان شكست و قلعه هاي ِ ثروتمند ِ ايشان را يكي پس از ديگري متصرّف شد و ايشان را وحشيانه از بنياد بر انداخت .

كتب ِ سيره ، مشحون از نيرنگ ها و رذالت هاي ِ محمّديّه است . پيمان بستن ِ در حال ِ اضطرار و ضعف ، و شكستن ِ آن در نخستين فرصت ِ مطلوب ، استراتژي ِ خاص ِ محمّد بود . از اين حيث ، محمّد در همه ي ِ تاريخ يگانه است .

□

آخوند در اين 25 سال نشان داده كه هيچ از محمّد كم نمي آورد ؛ علي الخصوص كه مشاوران و ياري گراني همچون اروپا دارد !

گونه اي از رذالت و بي شرمي بر سياست بازان ِ اروپايي چيره است كه با رذالت و پفيوزي ِ اسلام ، مناسباتي تام و تمام يافته است . از سوي ِ ديگر ، اروپا خود به « بليّه ي ِ اسلام » دچار است : مشتي مسلمان ( شايد ده ميليوني باشند ) در اروپا به سر مي برند . از آنجا كه هر مسلمان يك « تروريست ِ بالفطره » است ، چنان چه خشم ِ مسلمين بر عليه ِ اروپا بر انگيخته گردد ، حتّي اگر يك از هزار ِ مسلمين ِ اروپا نشين ( كه تحقير ها و آزار هايي نيز ديده اند ؛ چه پيش تر ، در كشور هاي ِ خود ، در دوران ِ سلطه گري ِ اروپايي ها ، و چه در خود ِ اروپا در اين چند دهه ي ِ اخير ) بدل به « تروريست هاي ِ بالفعل » شوند ، اروپا با خطري هولناك روبرو ست !

ازين گونه است كه دو انگيزه ي ِ متفاوت ، در يك جا گره خورده است و اروپا به ياري ِ تروريسم ِ جهاني شتافته . و بر اين بايد افزود مهم ترين مسئله را : خشم و كينه ي ِ سياست بازان ِ اروپايي نسبت به امريكا .

اروپا كه روزگاري نه چندان دور ، خود را مهد ِ تمدّن و دموكراسي و آزادي ، و قدرت ِ غالب ِ جهان مي ديد ، اكنون مي بايست به پايان رسيدن ِ دوران ِ سروري و سلطه ي ِ خويش را پذيرا گردد ؛ امّا لقمه دشخوار است و به ظاهر آزارنده !

اروپا كه در اثر ِ چند قرن سلطه گري ، بيماري هاي ِ ناشي از آن را با خود دارد ، نمي تواند جهان را آن گونه كه « مي شود » ببيند . امريكا را « سلطه گري » از جنس ِ دوران ِ « سلطه » ي ِ خويش مي بيند و با تمام ِ توان در برابر ِ آن ايستاده است . با « زبان » و « فرهنگ » ِ آن ، مقابله هاي ِ « بخشنامه اي » ِ مسخره راه مي اندازد ؛ به فكر ِ تأسيس ِ « سپاه ِ صحابه » مي افتد ؛ آزادي بخشي هاي ِ امريكا در خاور ميانه را « يورش و سلطه گري » قلمداد مي كند ؛ آب به آسياب ِ دشمن مي ريزد ، و چوب لاي ِ چرخ ِ « پسر ِ انسان » مي گذارد ...

زهي خيالات ِ عبث ! زهي تلاش ِ مسخره !

امريكا جهان را تصرّف نمي كند ؛ فتح نمي كند ؛ « در بر مي گيرد » !!

□

آيا ما مردمان ِ به نفس ِ واپسين رسيده ، مي توانيم بازيچه ي ِ كژ خيالي ها و اوهام ِ اروپا شويم ؛ كه در برابر ِ « خويشتن ِ خويش ِ انسان » جبهه گرفته است ؟

در شگفتم كه چگونه من ِ دور مانده از هر گونه دانش و بينش و هوا و فضا ، در گوشه ي ِ اين ده ْ كوره ، به روشني مي فهمم كه « دوره ي ِ سلطه ي ِ انسان بر انسان » سپري شده ، و اين همه مخ هاي ِ اروپايي ، زير ِ درك ِ موضوعي بدين سادگي ، روشني ، و آشكارگي ، اين چنين بر خويش ريده اند !

حيف ِ نام ِ نيچه و راسل و ... براي ِ شما عقب مانده ها .

□

هم ْ زادان ِ من !

هم ْ مرگان ِ من !

اي گرفتاران ِ اهريمن !

اگر از اروپايي ها مي توانم به ضرب ِ زور باور كنم ، از « شما » با هيچ ميخ ِ طويله اي به كون ِ كلّه ام فرو نمي رود كه در فشردن ِ دست ِ ياري گر ِ « پسر ِ انسان » تعلّل مي ورزيد .

يك مشت ِ خاكستر

باور نمي كنين !؟

برين اينجا رو بخونين .

يزيدم فمينيست شده !

صلاح ِ كون و كُس ِ خويش ، بانوان دانند !!

گوزان گوز

گوز ِ گوزان ، گوز

شال و عمّامه به تن پيچيد

سوي مسجد شد روان ـ آن گندجاي ، آگنده از گند ِ دهان ِ مؤمنين

آنك !



باز خود ، اينك !

بشنو امّا زان دلير ِ شير كير ِ عرصه ي ناوردهاي ِ هول

كوه ِ كوهان ، كوه

مرد ِ مردان ، مرد

اژدها كش ؛ رستم ِ دستان :

ابن ِ ملجم !

ايستاده گوشه اي پوشيده و باريك

با يكي تيغي كه چون گوهر درخشد در شب ِ تاريك !

...

گوز در محراب شد

تكبير گفت : الله ...

اللهُ اكبر !

ابن ِ ملجم

پوزخندي زد

تيغ بالا برد

« يا علي » گفت و فرود آورد .



گوز شد صد پاره و

از هم فرو پاشيد

« زرت ُ ربّ الكعبه » اي گفت و

به خود شاشيد !

□□



بس فرشته آمد از اعلاي ِ علّيِّين

زي زمين ، آن شب

كوفه آن شب گوز باران بود .



گوز اندر گوز

گريه شان تا آسمان مي رفت

تا خدا

تا عرش

تا فراخ ِ دورناك ِ گوزدان مي رفت !

□

صد فرشته ، گوز را آن شب

شستشو كردند

ها كردند ؛ هو كردند

بهر ِ تلقين كيري اندر گوشهاي او

فرو كردند

هي درآوردند ،

باز تو كردند

خايه هايش را اطو كردند

كون ِ پاره پوره ي او را

رفو كردند

...

گفت راوي : اشقيا ليكن ،

آن شب از ته خنده هاي بي وضو كردند !!!

يزيدم !

رمضان يك هزار و چارصد و خلاص !

سه تاست ها !

( 1 )
ديشب ، به خواب ، زينب
كُس مي نمود عرضه
گفتم اتيكتش كو ؟
گفت : مفتكي مي ارزه ؟!
گفتم : تبارك الله !
اي كُس فراخ ِ هرزه !!
وانگه كشيد پايين
گفت : كو ؟ كجا ست خرزه ؟
من بر درش نهادم
كيري چو مار ِ شرزه
كون اش به سُخره مي گفت :
هوه ! خايه هاش مي لرزه !
هوه ! خايه هاش مي لرزه !!
***
( 2 )
علي را ديشب اندر خواب من بسيار گاييدم
هميدون اهل بيت اش را چو خر ، خروار گاييدم
بنازم قدرت ِ مي ، سبز بادا باغ ِ انگورش
كه يك شب مست كردم ، حيدر ِ كرّار گاييدم !!
*
‌[اين دو تا رو همين روزا فرموديم ]
***
( 3 )
فرو می بارد اینک از در و دیوار ، زنقحبه
تو گویی می فرستد زآسمان دادار زنقحبه
به شکل و سان نبینی این یکی را با دگر نسبت
که باشند این لعینان از ره ِ کردار زنقحبه
یکی کوتوله وش بینی ، یکی اندر درازی تیر
ولیکن هردوان باشند یک مقدار زنقحبه
نه امروزی است این از آسمان زنقحبه باریدن
که می ریده است زین سان در همه ادوار زنقحبه
هزار و چارصد سال است حضرت یکنفس ریده
ز عرش ِ خود پیاپی نکبت و ادبار زنقحبه
تو یک یک منگر ، این زنقحبگان پیغمبری دارند
به نفس ِ خویشتن ، انبار در انبار زنقحبه
ابوبکر و عمر جاکش ؛ ولیکن شیعه هم گُه خورد
که می گوید نبوده حیدر ِ کرّار زنقحبه
چه گُه بود این که افتاد اینچنین در آستین ما را
که باید دیدمان هر روز و شب بسیار زنقحبه
یکی می گوزد اندر منبر و خود روضه پندارد
دگر کون می دهد در حوزه نابشمار زنقحبه
همو قاضی شده چون گرگ و اندر گلّه افتاده
ولی سیری ندارد ، می خورد خروار زنقحبه
سه دیگر مجتهد باشد ، که کون ِ لمبه ي ِ خود را
فروشد با حدیثی بر سر ِ بازار زنقحبه
چهارم دوّم خردادی است و زن جلب ، بنگر
که بهر ِ تیغ ِ کیرم می شود پروار زنقحبه
به خواب ِ جهل ِ خود ما را همیشه خفتگان بیند
ذکر چون بر درش مالم شود بیدار زنقحبه
زنی دارد ولی ّ ِ امر و ، او را گاده نتوانَد
نداند سُفت آری ، لؤلؤ ِ شهوار زنقحبه
سه الحادم من ِ ملحد ؛ خود و خشم و ذکر با هم
نهم تا بر درت ، گردی همی ناکار زنقحبه
تو پنداری که جان از دست ِ من خواهی بدر بردن ؟
بلی جان می بری ، لیکن به پای ِ دار زنقحبه
به پایان آمده عمرت ، کفن کن برگ ِ مُصحف را
که می رینم دگر بر مصحف ات این بار زنقحبه !
( 30 / 2 / 80 )
اين قصيده از ما نيست و به وسيله ی ايميل (محفوظ) به ما فرستاده اند که چاپ فرماييم...


يزيدم !

به رستم ...

به نانا و داريوش ِ آشوري !

به رستم دست برد و ، زال گاييد !!

خواستم دو سه بيتي واسه نانا بگم ، شير ِ طبع ام باز شد ، يعني پاكتش جر خورد و رفتيم تا رسيديم به داريوش آشوري .

خجالت مي كشد دختر كه آيد

به وبلاگ ِ يزيد ِ كون دريده

حيا و شرم در وبلاگ ِ او نيست

حيا را خورده جايش شرم ريده

عجب يابوي ِ كفر ِ بي حيايي است

الهي خير نبيند ورپريده

گهي كون و كُس ِ فاطي گذارد

گهي زينب بگايد خير نديده

تو گويي گاي ْ گاه ِ اهل ِ بيت است

كسي وبلاگ اين جوري نديده

بگيرندش ، كه كونش مي گذارند

چه جاي ِ مشت باشد يا كشيده ؟

سرش بالاي ِ دار است ، از هم اكنون

تنش صد پاره و از هم دريده

گرفتم اين كه گير ِ شيخ نايد

چه كابوسي براي ِ خود خريده !

بله ، اين است و جز اين هيچ نبوَد

يزيد اين داند و ، گويد قصيده

گر آشوري به وبلاگ ِ من آيد

شود كيفور زين نوع ِ جريده !!



يزيدم

ياد

آقا سيا ، بازم پيش ِ ما بيا !



تا يادم نرفته بگم كه : بيت ِ بالاي « پستون ليمويي » ، از ظهير ِ اصفهاني است ؛ و اصل ِ رباعي ِ پست ِ بعدي ، از مولانا عبيد ِ زاكاني ( الذّكرهُ في فروج ِ امّهات المسلمين ! ) ؛ كه من « يزيدانه » شو آوُرده م . اصلش اينه ( في البيت الثّاني ) :

افسوس كه آن وضو به تيزي بشكست

وين روزه به نيم جرعه مي باطل شد !

« تيز » رو « گوز » كردم كه همه فهم بشه ؛ از « مي » هم حيفم اومد ! « جلق زدن » هم حيفه ! « روزه » رو مي شه با « ريدن » باطل كرد ( شما بگين : افطار ! ) . شك نكنين ؛ روزه با « ريدن » باطل مي شه ، وگرنه لازم نبود كه مؤمنين اونقدر نرينن كه گند ِ گهشون از دهنشون بزنه بيرون !! ***

يزيدم

افسوس !

طبعم به نماز و روزه چون مايل شد

گفتم كه نجات كلّي ام حاصل شد

افسوس كه آن وضو به گوزي بشكست

وين روزه به يك جلق زدن باطل شد !!

ليمو

دو پستانش ز چاك پيرهن ديدم ، به دل گفتم :

تماشا كن كه سرو ناز بار آورده ليمويي !

عليتو !!

اينو زير آسيد علي آغا گذاشته بوديم . ممكن است لاكن مع الاسف گاهي خوب شخ نگردد ( اعني لود نشود ) پس اينجا باز زير آغا ست كه كسي ناديد از دنيا نره !

قُر زدن شرعي

خبر تزويج ِ زينب بنت ِ جَحش با پيغمبر عليه السّلام

چون پيغمبر عليه السّلام از بدرالمَوعد باز آمد ، و سال پنجم اندر آمد ، دختر جحش را – زينب – به زني كرد . و قصّه ي او چنان بود كه پيغمبر زيد بن حارثه را به پسري گرفته بود و او را مردمان زيد بن محمّد خواندندي . و چون بزرگ شد ، پيغمبر زينب را بدو داد به زني . و زينب نيكو ترين زنان آن زمانه بود . پس يك روز پيغمبر عليه السّلام به خانه ي زيد آمد به طلب او ، و دست بر در نهاد ، در باز شد . و زينب به ميان سراي نشسته بود سر برهنه . پيغمبر او را بديد ، روي بگردانيد و گفت : زيد كجا است ؟ گفت بيرون رفته است . و پيغمبر عليه السّلام زينب را بسيار ديده بود سر پوشيده ، وليكن سر برهنه نديده بود . پيغمبر او را به چشم خوش آمد . خواست كه ديگر باره بنگرد ، چشم را بخوابانيد و گفت : سبحان الله العظيم ، سبحان الله مقلّب القلوب و الابصار . و برفت .

چون زيد به خانه باز آمد ، زينب گفت : پيغمبر آمده بود . گفت : چرا نگفتي كه اندر آي . گفت : اندر نيامد ، و من سر برهنه بودم ، مرا بديد و چنين گفت . زيد گفت : مگر تُراش خوش آمد ؛ مرا نيز با تو نشايد بودن . و سوي پيغمبر آمد و گفت : زينب را طلاق خواهم دادن . پيغمبر گفت : چرا و چه عيب ديدي از وي . گفت : هيچ نديدم و ليكن نتوانم بودن با وي . پيغمبر گفت : برو و زن خويش را نگاه دار و نيكو دار ، و از خداي عزّ و جلّ بترس چنان كه خداي عزّ و جلّ همي گويد :

اَمسِك عليكَ زَوجَكَ وَ اتّق الله و تخفي في نفسكَ ما الله مُبديهِ وَ تَخشَي النّاسَ وَ اللهُ اَحَقُّ اَن تخشيهُ .

و پيغمبر را عليه السّلام طلاق زينب به دل خوش آمد ، و ليكن پيدا نكرد و نخواست كه زيد بيازارد و مردمان بدانند . پس زيد برفت و زينب را طلاق داد . و چون عدّت زينب بگذشت ، زينب سوي پيغمبر كس فرستاد و گفت : زيد مرا از بهر تو طلاق داد تا تو مرا به زني كني . پيغمبر را مي بايست و ليكن شرم همي داشت و خاموش بود . و خداي دانست كه پيغمبر را دل مشغول است . پس خداي عزّ و جلّ ميان فريشتگان اندر زينب را به پيغمبر داد و آيت فرستاد و گفت من زينب را به تو دادم . پيغمبر عليه السّلام گفت : كيست كه زينب را بشارت دهد بدين . و عايشه را اندوه آمد . پيغمبر گفت : يا عايشه ، قول خداي را همي باز زني . پس زني برفت و زينب را مژده داد . و زينب هر چه بر وي پيرايه بود بگشاد و بدو داد . و پيغمبر عليه السّلام به خانه ي زينب آمد هم بر آن نكاح كه خداي عزّ و جلّ كرده بود با فريشتگان بي آنكه نكاحي ديگر كرد . چنانكه خداي عزّ و جلّ گفت :

قال اللهُ تعالي ، فلمّا قضي زيدٌ منها وَطراً زَوّجناكها لِكَي لايكُونَ عَلَي المؤمنين حَرَجٌ في ازواج اَدعِيائِهم اِذا قَضَوا مِنهُنَّ وَطَراً وَ كانَ اَمرُاللهِ مَفعُولا .

زينب بدين سخن فخر كردي بر همه زنان پيغمبر ، و گفتي شما را پيغمبر به زني كرد و مرا خداي عزّ و جلّ بدو داد . و اين نكاح زينب به ماه محرّم بود سال پنجم از هجرت . چون ربيع الاوّل اندر آمد به غزو قُريظه شد .

( تاريخنامه ي طبري ، ج 1 صص 198 – 197 )

تروريسم = اسلام

275 تن آشغال آدمكش مسلمان ، از دانشگاهيان و فعالان سياسي و مطبوعاتي ، با انتشار بيانيه اي « آدم ربايي ، كشتار بي رحمانه ، تروريسم و خشونت در هر نقطه و به هر نامي » را محكوم كرده اند و مدعي شده اند كه اين جنايات هيچ ربطي به اسلام ناب محمّدي ندارد !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

مادر قحبه ها !

اگر اين حركات به اسلام ربطي ندارد ، ممكن است بگوييد چرا فقط مسلمين به آن علاقه دارند ؟!

و امّا ، براي اثبات اين كه شما نطفگان ِ دروغ جفنگ مي بافيد حاضرم از همين امروز به مدت هزار ميليون سال نوره اي ، هر روز يكي از اسناد « صحّت ِ مطلقة برابري ِ اين حركات با اسلام ِ ناب ِ محمّدي » را همين جا به كسّ ِ خواهر و مادر ِ شما اهريمن زادگان جا كنم ؛ تا ببينم اضاله مي شويد يا نه !

***

هنگامي كه محمّد احساس كرد كه قوّة رذّالة او در مدينه رو به فزوني نهاده ، پي بهانه اي مي گشت تا به قلعه هاي يهوديان ( كه كير هرچه يهودي است به كسّ ِ ننة محمّد ِ نبي الله و كسّ دختركان شما مسلمانان ) يورش بَرَد . و روزي نوبت به بني قريظه رسيد . قلعه شان را محاصره كرد : [ از « تاريخ نامة طبري » مي آورم كه كُس مادري نگويد يزيد از خودش درآورده ! ]

« پس خداي عزّ و جلّ پيغمبر را فرمود كه منشين تا از غزات بني قريظه و [ آن ] جهودان نپردازي . پس ديگر روز پيغمبر عليه السّلام بيرون رفت نماز ديگر . چون به در ِ حصار رسيد و پيغمبر را بديدند ، در ببستند . پيغمبر گفت : اي كپيان و اي خوكان ، چگونه ديديد حكم خداي ؟ گفتند يا محمّد ، تو هرگز چنين نگفتي ، امروز چرا مي گويي . پيغمبر گفت : خداي عزّ و جلّ چنين كرد . و بيست روز بر در ِ حصار بماند . پس آن جهودان را مهتري بود نامش كعب بن اسد ، جهودان را گفت : اي مردمان ، از سه كار يكي بكنيد : يا فرو شويد و به محمّد بگرويد و جان و خواسته و فرزندان برهانيد . گفتند ما اين نتوانيم كردن كه ما را جز شريعت تورات به كار نيست و بر اين بَدَل نگزينيم . گفت : اكنون شمشير بر گيريد و زنان و فرزندان را همه بكشيد و خواسته همه را بسوزيد ، و آنچه پنهان شايد كردن پنهان كنيد و روي به حرب آريد ، تا اگر دست بر شما بود كس بر زن و فرزند شما خرم نشود و خواستة شما نخورند ، و اگر ظفر شما را بود خواسته خود به دست توانيد آوردن . گفتند ما به زندگاني خويش زن و فرزند را نكشيم كه از پس زن و فرزند و خواسته ما را زندگاني به كار نيست . گفت پس امشب شب شنبه است و محمّد ايمن است و داند كه شما شنبه كار نكنيد ، برويد و امشب بر محمّد شبيخون كنيد و او را با يارانش بكشيد ، و شما اين حصار دست باز داريد و برويد . گفتند ما حرمت شنبه نشكنيم . گفت : اكنون شما دانيد .

بعد از آن از پس ِ بيست و پنج روز كار بر ايشان سخت شد و از پيغمبر زينهار خواستند . پيغمبر گفت : من شما را به حكم خداي و از آن ِ من زينهار دهم . جهودان گفتند ما هم چنان زنهار ده كه بني نضير را دادي كه با خواسته و زن و فرزند به شام شدند . پيغمبر گفت نكنم الّا آن كه خداي فرمايد و حكم من بود . پس مردي بود و پيغمبر او را گرامي داشتي و او را به مدينه دست باز داشته بود ، و اندر ميان جهودان او را ملك و خواسته بود . جهودان گفتند او را سوي ما فرست تا با او چيزي بگوييم ؛ و نام آن مرد بولُبابه بود . پيغمبر كس فرستاد و او را بخواند و گفت : سوي اين جهودان شو و ايشان را نصيحت كن از بهر خداي و رسولش . بولُبابه برفت و بر در حصار شد . جهودان گفتند چه گويي كه محمّد همي گويد كه به حكم من از حصار بيرون آييد . اين مرد به زبان پاسخ نداد و ليكن ريش خويش بگرفت به دست ، و يكي دست بر گلو بماليد كه سرهايتان ببرد . پس برگشت و به لشكرگاه پيغمبر باز آمد . و پيش از آنكه او برسيد ، جبريل بيامد و پيغمبر را آگاه كرد كه اين مرد خيانت كرد و چنين كرد و آيت آورد و گفت : يا اَيُّها الَّذينَ آمَنُوا لاتَخُونُوا الله وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا اَماناتِكُمْ وَ انتُم تَعلَمُون . و اين مرد آن خيانت از بهر خواستة خويش كرد كه او را اندر ميان جهودان بود . پس آن جهودان به حكم پيغمبر از حصار بيرون آمدند ، گفتند اي رسول خداي ، با ما نيكويي كن و ما را ببخش . گفت : بر حكم مهتر شما سعد بن مُعاذ بسند كردم . گفتند ما نيز بسند كرديم . و اين سعد را تيري بر دست زده بودند و خون همي آمد و باز نمي ايستاد . آن جهودان برفتند و سعد را بر اسبي نشاندند و پيش پيغمبر آوردند . سعد گفت : همه را گردن ببايد زدن و خواسته شان غارت كردن و زن و فرزند برده كردن . پيغمبر شاد شد و گفت : يا سعد ، حكم چنان كردي كه خداي بفرمود . راست چون جهودان اين سخن بشنيدند هرچه بتوانستند گريختن ، اندر بيابان بگريخت ؛ و آنچه بماندند ، و مردمان اين حصار هشتصد مرد بودند ، پيغمبر بفرمود تا همه را دستها ببستند و خواسته ها برگرفتند و به مدينه باز آمدند به آخر ذي القعده . و دستهاي اين مردمان سه روز بسته بود اندر آن زندان تا خواسته ها همه به مدينه باز آوردند .

پس پيغمبر بفرمود تا به ميان بازار مدينه چاهي بكندند و پيغمبر عليه السّلام بر لب آن چاه بنشست و علي بن ابي طالب را و زُبَير بن العوّام را بخواند و گفت شمشير بكشيد و يك يك را گردن همي زنيد و اندر اين چاه همي افگنيد . و كودكان و زنان را عفو كردند الّا آن كودكاني را كه موي زهار بر آمده بود كه ايشان را نيز بفرمود كشتن . و يك زن را بكشتند . و آن زني بود كه از بام حصار سنگي انداخته بود و مسلماني را بكشته بود . و چندي را مردم اصحاب بخواستند از بهر خويش . و مردي بود از ياران پيغمبر نام او ثابت ، و مهتري بود از جهودان نام او زَبير و اين زبير ، ثابت را اندر وقتي به خون آزاد كرده بود به گاه اسيري اندر . پس ثابت ، زبير را بخواست و زن و فرزندش را . پس اين ثابت پيش زبير آمد و [ زبير ] از حال اهل بيت و خويشان بپرسيد . هر كه زبير او را نام برد گفت بكشتند . زبير ، ثابت را گفت اكنون نيكويي تمام كن ، و مرا نيز از پس ِ ايشان بفرست كه مرا زندگاني از پس ِ ايشان نبايد . ثابت شمشير بر گرفت و سر او ببريد .

پس خواستة جهودان قسمت كردند و خمس آن همه پيغمبر بر گرفت و كنيزكي ديگر ، و پياده را يك بهر بداد و سوار را دو بهر . و سنّت اين قسمت بر اين گونه بماند تا رستخيز ، و اين اندر ماه ذي القعده بود به سال پنجم از هجرت . »

( تاريخنامة طبري ، ج 1 ، صص 201 – 199 )

ما نوشته ايم ؛ گفته ايم

براي : سعيدي ِ سيرجان ، محمّد مختاري ، محمّد جعفر پوينده ، داريوش فروهر ، پروانه فروهر ، احمد مير علايي ، ابراهيم زال زاده ، و همه ي كشتگان ِ راه ِ يگانه ي ِ راستي !



هزار گونه مي كشندمان

به گونه گونه گونه مي كشندمان



هزار بار مرده ايم

هزار گونه نيستي

به كام ِ تلخ ِ خويش

آزموده ايم

هزار گونه مرگ ديده ايم .



نوادگان ِ اهرمن

هزار بار كشته اندمان

طناب كش نموده اند

به كارد پاره پاره كرده اند

...

چرا كه ما نوشته ايم ؛ گفته ايم :

به اين شرارت ِ الهي ِ كثيف تن نمي دهيم !

چُل ِ پرپر

اندر حكايه ي كُس !

عكسي رو كه خسن جون انداخته بود ديديم و كلّي حظيديم ، ما كه يزيديم !

خودِش در همون سكانس نخستين عالي بود ؛ عالي ترتر شد ، با گشاد شدنِش !

پريشب توُ كامنت خسن جون عرض آداب كرديم ؛ اين جا دوباره ميدميسيم كه : دمت گرم و سرت خوش باد خسن جون !

و امّا نبايد تصوُر كرد كه مسلمين اهل ِ « سجده به كُس » هم هستن . مسلم جماعت ، از بن ياد « كُس كُش » است . ( با « كُس كَش » اشتباه نشود ! )

بنابر اين طبعمون گل انداخت و دو « يزيديّه » از ما بدر افتاد ! ( مي دونيم كه قابل مند نيست ؛ امّا با اين طبوع ِ خشكيده از يُبس ِ خُبث ِ آخوند محمّد ِ نبي الله ، بهتر ازين نمي شود بدر انداخت كرتاهَي ! )

به سبك ِ مرحوم سنايي :



عشق ِ كُس گر نبوَدَت ، در خورد ِ جانان نيستي

گر نباشد ناو ِ كُس ، خود مرد ِ طوفان نيستي

دين ِ كُس نشناسي ات كون ِ خدا را پاره كرد

دور شو از من ؛ مسلماني تو ! انسان نيستي !!



ايضاً به سبك يا به اقتفاي ِ آزاد ِ زنده ياد هافز :



آن كيست كز روي ِ چُلم ، با خايه ام بازي كند

چون بر درش بنهم ، خودش ، تا دسته جاسازي كند

اوّل به بانگ ِ گوز و چُس ، آرد به چُل پيغام ِ كُس

وانگه به يك گاي ِ دُرُس ، صد گونه طنّازي كند

...

مسلم طناب ِ دار ِ ما ، مي بافد و من گفته ام :

دينْ تان به پشم ِ كير ِ من ، بايد رسن بازي كند !!



يزيدم

15 مهر ماه 83

قطيعه

دوش كيرم به خايه ام مي گفت :

كس ِ فاطي عجب صفايي داشت !

خايه لرزيد و گفت : اَه ، اَه ، پيف !

كون ِ او گنده گون هوايي داشت !!

End وارونگي

اين دين ِ نكبات ِ گُه ، به دختر ِ تُرُبچه ي ِ 15 ساله ي خوش پستون ِ كمر باريك ِ كُس پف كرده ي تشنه ي صد هزار غمزه و عشوه و قر و ناز و ادا و دلبري ، مي گه : برو تُو جوال ! نبادا نامحرم ( نامحرمي كه از قضا و اصلاً ، طبيعت اين همه زيبايي و جلب ِ شهوات به تو داده ، همه و همه برا خاطر ِ اون ، برا تور كردن ِ اون – كه البتّه ما گُه مسلمونا ، جور ديگه اي ان ديشه مي كنيم ) [ نبادا ] چشمش به جايي از تو بيفته !! ( آخه مادر جنده ! كيرم تُو دين ِ وارونه ت ! دختر كه همه جاش خوشگله ! )

اون وخ ، به زني كه هش شيكم بچّه كرده و حالا 70 سالشه و از ريخت افتاده و لازمه كه پاره اي وختا ، شكم ِ بزرگ و وارفته ، و پستوناي پايين افتاده تا روي ِ كسشو از ديد ِ حتّي شوهرش – عاشق و معشوق ِ قديمش – بپوشونه ؛ و همين طور از ديگرون ؛ مثلاً از اون مردايي كه حالا 75 سالشونه ، امّا جوون كه بوده ن ، تُو همين محل ، هزار و يه جور كون ِ ناجور مي داده ن كه يه دستي به كُس و كون ِ حاج خانوم ِ فعلي و تُرُبچه ي 60 - 50 سال پيش برسونن ، بپوشونه ، چون به هر حال بي ريخت شده ؛ ... اين مادر كسته دين ِ وارونه ، به اين مي گه : خانمي كه يائسه شدين ! برا شما ديگه حجاب لازم نيست !!!

اي كيرم تُو وارونگي ت محمّد ِ نبي الله !!

*

از اون طرف ديگه ، به پسر ِ 18 ساله ي كير شخ ِ هميشه دس تُو تُمبون كه وقتي مي خوابه ، بيست و يه انگشت هوا مي كنه ، مي گه : بر شهواتت غلبه كن . روزه بگير و جسم ِ خود را خسته و فرسوده ساز ، تا شهوات ِ تو منكوب گردد . [ در جواني مرده كيري شيوه ي پيغمبري است / ور نه هر كيري به پيري خواب ِ مرگش مي بَرَد ! ]

اون وخ ، به پير ِ كُس كش ِ كمر شل ِ مثل ِ عسكر اولادي پاركينسن گرفته ي مفلوك ، مي گه : جسارت نباشه حاج آغا ! حاج خانوم كه ديگه هُ تُ توُ !! حاج آغا ! وقت ِ تجديد ِ فراشه . الحمد لله « آقا » هم دستور داده ن كه مُتعه كنين . بجمبين ديگه . من خودم به لطف ِ خدا الان شيشمي يه ! شما مگه مسلمون نيستين حاج داداش ؟!

*

اي كيرم ، باز دوباره ، تُو وارونگي ت محمّد ِ نبي الله !!!!!

يزيدم

29 شهريور 83

اي امريكا

اي امريكاي غارت گر !

ما به تو اجازه نخواهيم داد كه فقر ِ هزار و چارصد ساله ي ما را كه به نور سياه ِ اهريمن مزيّن گشته است ، غارت نموده و به باد ِ نابودي بسپاري !

ما نخواهيم گذاشت اين زيستن ِ مرگ وار ِ تلخ را كه محمّد ، ريده ي الله ، از اعماق ِ سياهي و تباهي ِ فرج ِ مادرك ِ خويش اهريمن ، برايمان به ارمغان آورده ، غارت كني !

اي امريكاي ِ غارت گر !

اي نابود كننده ي شرارت هاي الهي !

اي ويران كننده ي بنيان هاي اهريمني !

اي پايان دهنده به بي نظمي ، بي قانوني ، و ستم !

ما هرگز به تو اجازه نخواهيم داد به حكومت ِ الهي ِ كثيف و بوگندوي ِ قرآن ، كه هزار و چارصد سال است گند ِ آن را زيور ِ مشام ِ خويش داريم ، تعرّض كني !

اي امريكاي ِ غارت پيشه !

ما نخواهيم گذاشت كه خشكسالي هاي قرون و اعصار ِ ما را به باران و رويش و بالندگي بدل سازي . اين خشكسالي ها و تباهي هاي قرن اندر قرن ، كشور ِ ما را با ذات ِ بوگندوي ِ دين ِ اسلام ِ ناب ِ محمّدي ِ پفيوزمان ، مشابهتي داده است كه مايه ي ِ تداوم ِ دين ِ عزيز ِ نكبات ِ الهي است . مگر به خواب ببيني كه بخواهي خاطره هاي ِ صد بدتر از كابوس را كه از سرمايه هاي ِ بزرگ ِ ذهن ِ ايراني است ، از او بگيري ؛ و اين ثروات را غارت كني !! به تو اجازه نمي دهيم كه گند و كثافت ِ ما را از ما بزدايي و ما مسلمين را كه ذليل كرده شده ي ِ ذات ِ اقدس ِ خلا اندر خلاي ِ الهي هستيم به انسان بدل سازي !!

اصلاً تو چرا از آن سوي ِ جهان راه افتاده اي كه بيايي به ما كمك كني ؟ ما كي از تو ياري خواستيم ؟ ( مي بيني كه حتّي ناي ِ ياري خواستن نداريم ! ) اين كه آخوند محمّد ِ نبي الله ، رسول ِ اهريمن ِ مرگ ، ما را هزار و چارصد سال است مي كشد ، عين ِ لذّت ِ ماست ؛ اين كه بچه كوني ِ حضرت آيت الله خميني ِ سفّاك ِ عزيز ، به شمارگان ِ هزارگان ، دختران نازنين ِ ما را به مشتي مسلمين ِ بوگندوي ِ همچون خودش صادر مي كند ، برآورده شدن ِ آرزوي ِ قلبي ِ ما ست : دختران ِ ما نذر ِ سيّد اند !!

گويا تو نمي فهمي كه ما مسلمانيم ، و مسلمان يعني كسي كه تسليم ِ اهريمن است و خون و مال و هستي و كُس و كون ِ خود و همسر و فرزندانش ازآن ِ محمّد ِ رسول الله و ملك ِ آخوند عليّ ِ مرتضي و شيخك عمر ِ خطّاب و سيّد علي ِ سه دست و پا ست ؟!!

چرا دست از سر ِ ما برنمي داري ؟ اي غارت گر ِ تباهي ها و تاريكي ها ! نور ِ تو چشمان ِ كورمكور ِ ما را آزار مي دهد ! ما را به حال ِ خود رها كن . ما به دوزخ ِ تار و تباه ِ مقدّس خو گرفته ايم و از بهشت ِ زميني و درخشان ِ تو چيزي نمي فهميم .

دو ترانه

به حساب بوزينه م بعداً رسيدگي مي كنم .



( 1 )

خوشا آنان كه كُس در زيرشان بي !

غم ِ عالم به پشم ِ كيرشان بي !

خوشا آنان كه در صحراي ِ گايون

زن ِ شير ِ خدا نخجيرشان بي !!

( 2 )

يزيدم من ، چُلي بس سفت دارم

كه كون ِ دين دريدن گشته كارم

خوشا آن روز كاندر كوي و برزن

كُس و كون ِ مسلمانان گذارم !

منم!!

گوزيدم و گوزيدم

بوزينه ي يزيدم

اين ور جوب پريدم

اون ور جوب پريدم

دو تا خاتونو ديدم

يكي ش فاطي لگوري

زود ِ زود ِ زود گاييدم

يكي ش زينب ِ كبرا

وا وا چه حرفا

گم شو برو بوزينه

چُلت كُسمو نبينه

من خواهر ِ حسينم

بابا گفته نور ِ عينم

ننه م كه كس نمي داد

تو چرا اونو گاييدي

بابام كه كون نمي داد

به همه كسون نمي داد

تو چرا اونو گاييدي

ذوالفقارشو نديدي ؟!!

،

برو برو كس فراخ

اينقده نكن آخ و واخ

بوزينه ي يزيدم

همه تونو گاييدم

اين ور جوب واويلا

اون ور جوب واويلا

صل علي محمّد

نكش كه آبم آمد



يزيدم !!!!!!!!!

هي مسلمون ! آدم كش !

هي مسلمون ! آدم كش !

كير بوزينه م تُو كسّ خواهر و مادرِ دين ِ كثافت ات ! شاشيدم به احكام الهي ت ! ريدم تُو قاف قرآنت ! بازم مي توني بكشي . بكش ! كشتار پايه ي دينته . مگه اون ريده ي اهريمن ِ دروغ و بي شرمي ، از جنس انسان بود كه بفهمه انسان يعني چي ؟! كثافت ِ خونريز ِ بي شرمي كه فقط تُو يكي از كشتاراش ، هشتصد نفر يهودي – از پسر بچه هاي 11 – 10 ساله تا مرداي بزرگ – رو ، يك جا سر مي بُره و مي ريزه تُو چاه ؛ بعدم خشتك شو مي تكونه و مي ره پي ِ قر زدن ِ « شرعي ِ» زن ِ پسر خونده ش ، چيكار بكنه اگه آدم نكشه ؟!

كير خر آسيابون بابابزرگم ابوسفيان ، تُو عترت ِ انبياي الهي تون ! ان ِ ننه بزرگم « هند » ، تُو صحيفه ي سجاديه تون ؛ تُو نهج البلاغه تون ؛ تُو نهج الفضاحه تون ؛ تُو صحاح ستّه تون ؛ تُو حوض كوثرتون ؛ تُو قيافه ي آل حيدرتون ؛ تُو حلق بي بي تون فاطمه ي زهرا ؛ مادر جنده ها ! بس كنين !

به زودي دونه دونه تونو از سولاخاتون مي كشيم بيرون . به ازاي تك تك ِ لحظه هايي كه اين دختر مي تونست زندگي كنه ، امّا شما پيروان دين نكبات ِ الهي نذاشتين ؛ نابودِش كردين ؛ ازتون انتقام مي گيريم . امّا انتقام ما از جنس كشتن نيست . انتقام ما اينه كه تُو محراب مسجداتون ، خلا بسازيم ؛ تُو قبر همه ي ائمه تون برينيم ؛ و شما آشقالا همينجور ، زنده زنده ، مرده باشين !! اون وخته كه مي فهمين اختيار ِ كُس و كون و كير ِ مردم دست خودشونه .

كون ِ منم مال ِ خودمه ، و هيج ربطي به شما مادرجنده ها نداره كه من با كونم چيكار مي خوام بكنم . يه وخ دوس دارم بدم ، مي دم ؛ يه وختم ديدي خواستم تُو قاف ِ قرآنتون برينم ؛ صداتون مي زنم ، مي گم كه قيف بيارين !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

يزيدم

قطعه

ناظم مي نوشت

( يزيد در كامنت بود )

خُسن آقا آپ ديت كرد

كفر ِ شبح

عصيان ِ شمر * را

بر خاك ِ ايران

در آن سوي ِ ناپيدا

با شيطان

گپ مي زد :

Penlog penlog penlog

آخرين زاد مرگ

براي آخرين زاد مرگ ِ هيولاي ِ نفرت انگيز ِ الهي ؛ نماينده ي شوم ِ كشتار و دروغ و تباهي : علي بي طالب



بود ترياكي اي كه كون مي داد

نشئه چون بود ، كون فزون مي داد

عاقبت پاره شد بواسيرش

گشت خون مال ، خايه و كيرش

صبح بيدار گشت و واقعه ديد

هول كرد و ز هول بر خود ريد

برد اين واقعه به نزد علي

كاي بواسير ِ تو بزرگ و جلي

از چه قاطي شده ست خون و ان ام ؟

چاره اي كن كه گاده شد دهن ام

ترك ِ دادن نمي توانم كرد

ليك امانم بريده اين كون درد

كون ِ خود قرض ده به من سالي

بهر ِ غرقي و نيز درمالي

گفت علي : اين حكايتي عجب است

سخت مي خارَدَم ؛ سه چار شب است

سربزنگاه آمدي ؛ نيك است

شام ، امشب ، بمان كه ششليك است

صبح كون مي دهم ؛ ببر يك سال

بر سر ِ كير ِ دوستان مي مال

نيز فاطي كه اهل ِ ايثار است

اندرين واقعه تو را يار است

فاطي ِ فيل كُس ، همه دانند

كون ِ او هست بيست ؛ بي مانند

وصف ِ تنگيّ ِ كون ِ او اين بس

كه كشد داد ، گر دهد به مگس !

كس ِ او نيز مشت و جانانه است

گر چه قدري گشاد و ويرانه است

وقتي آمد ، بگو كه مثل ِ هلو ست

چون – عليه السّلام – دارد دوست !

گر رضايت دهد به اين دادن

از تو بردن ، ز دوستان گادن

سپس آواز داد فاطي را

زنك ِ كس مشنگ ِ قاطي را

با قري سخت شهوتي آمد

دامن اش بود زير ِ چُل درصد !

ليك روبند ِ تيره اي بر سر

تار و پودش ، تمام ، پشم ِ ذكر

مرد ترياكي از ره ِ چه و چون

مانده انگشت حيرت اش در كون

بر لبش نقش بست لبخندي

گفت : مردك ! به من تو مي خندي ؟!

مرد ترياكي آنچنان ترسيد

كه دگر باره سخت بر خود ريد

گفت : بانوي من ! سلام الله !

بر تو اي بنت ِ ابن ِ عبدالله !

بس كه كون ِ تو هست جانانه

شده ام سخت شاد و ديوانه

سبب اين است ، گر كه مي خندم

اي كُس العالمين ِ دلبندم !

***

صبحگاهان كه چار و ناچاره

شد بواسير ِ كون ِ شب پاره

مرد ترياكي از مدينه روان

گشت و انبان همي به دوش كشان

مي شد و لحظه اي نمي آسود

كاندر انبان ، دو كون و يك كُس بود !

سوي ِ ايران نهاد « سيّد » روي

كز لب ِ دجله تا دم ِ آموي

كون و كس بهر دوستان آرد

سر دشمن به تيغ بردارد

ليك وارونه شد حكايه ي او

سود از كف برفت و مايه ي او

دين حق ، ريده مال ِ باطل شد

بند تنبان « عترت » اش ول شد

وينچنين شد كه ربع ِ قرن ِ جلي

ما كه هستيم دشمنان ِ علي

كون مولا و كون و كس ّ زن اش

همه گاديم و گاده شد دهن اش !!!

***

يزيدم

همين سه چار ساعت پيش

في البديهه

ديشب كه مست ؛ آويزون ...

ديشب ( حالا كه شد پريشبا !! ) رفته بوديم كامنت ِ جناب خُسن آقا . مست ِ مست . آويزون !!

اين گپوت ( gopoot ) رو اونجا گپيديم :

( 1 )

اي بابا ! چقده كُس مي گين شماها ! من بي صاب مصب ، هر شبه مي خورم ؛ اونم سه تاي ِ همه ي ِ شماها ! هي خُسن جون ! اين رفقات مث اين كه مزه ي عرقو نچشيده ن ! آخ كه همي روزا تو جام ِ فرج ِ فاطمه ي فيل كُس ، به همه تون مي دم . چي !؟! كون به شماها بدم ؟!؟ خواب ديدين ؛ خير باشه !! گفتم : عرق !!!

( 2 )

چاكريم خُسن جون !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

مست مستم اي خُسن دستم بگير

تا كنم در كون ِ فاطي يك دو كير !!

گر خُسن گيرد هميدون دست ِ من

در كُس ِ فاطي رود اين شست ِ من !!!

ديم درام رام ، ديم درام رام ، ديم درام م م م م م م م !!!!!

كير ِ ما رف تُو كُس ِ فاطي ؛ تمام !!!!!!!!

(*)(*)(*)

خُسن آقا از شب هاي شراب گفته بود ؛ و دوستان هم بهمچنين . بامدادان كه بيدار شديم با حواس جمع به سراغ كامنت رفتيم ، اندر آف ؛ و ديديم نكند يك وقت خُسن آقا دلگير شده باشد كه : چرا اين يزيد ِ كون دريده اومده تو كامنت ما اين جور گپاي ناجور زده ؛ اونم دو بار !؟ حالا اگه في الواقع دلش از دست ما آزرده شده باشه ، با اين جوك جانانه ي مولانا عبيد ( الذّكره في فروج الامهات المسلمين ) از دلش در مياد !!

:

« شخصي در دهليز خانه ي خود كسي را ديد كه مأبوني را مي گاييد . فرياد و فغان كردن گرفت و مكرّر نمودن كه در دهليز خانه ي من ، كون دادن چه معني دارد ؟! مأبون از طول فرياد او برنجيد و گفت : هي ! كمتر فرياد كن و تو نيز بيا در دهليز خانه ي من آنقدر كون بده كه جانت برآيد !! » ( رساله ي دلگشاد )

(*)(*)

ضمناً اين جمله را هم براي بني صدر ملعون فرموده كرده ايم : ( حالا به چه مناسبت ؟ يادم نمونده . حكماً يه جايي اسم كثافتشو ديدم ! )

« بني سرد بياد بره تو كون من ، با كرم آسكاريس ام يه قل دو قل بزنه ؛ قول مي دم اين سه شبو عرق نخورم تا فينالشون تموم شه !!! »

چاكرك كوچيك خُسن آقا

يزيدم

آپديت لازم

از تو يكي اصلاً انتظار نداشتم خُسن جون !

تو زود داوري كردي و من زود عمل ! من حُمق « عمل » خودمو جار مي زنم ؛ تو هم ، بايد بپذيري كه بي جهت دل تنگ شدي . به اعتماد تو ، نخونده ، رفتم لينك – لوگوي « روزنامه نگاران » رو ، دوبله و سوبله ، كردم به وبلاگم . و از همون جا ، زدم كه نگاهي بكنم .

...

به كيرم كه تحصّن كردن ، يه مش نكبت تخم و تركه ي جمهوري محمّدي اسلامي گُه .

نمي فهمم ؛ شايد تو هم خُسن جون ، نخونده ، براشون عزا گرفتي؟! اينا ، درخور فحش هم نيستن ؛ تا چي برسه به دل تنگي بزرگ آدم نازنيني مث تو !

( حرفي هم كه در مورد « لزوم محكوم كردن » ، حتّي اگر نشريّه ي تعطيل شده ، روزنامه ي « حسين شريعتمداري » باشه ، زدي ، دُرُس درنمياد ؛ الّا به يه شرط ؛ اونم اينه كه : حكومت الاهي اسلام ، ريشه كن شده باشه و حسين شريعتمداري مسلمون ، روزنومه اي داشته باشه ؛ گيرم با مباني اسلامي ! )

خوب گوش كن ، طفلكيا چقد عذاب كشيدن :

« ... و حتي بارها طعم بيكاريهاي كوتاه مدت و بلند مدت را چشيده اند. »

آخه مادر جنده ها ! شما چار روز تعطيل بودين ؛ در حالي كه كشور من ، هزار و چارصد ساله توسّط ارباباي جاكش شما ، توسّط دين آشغال شما ، تعطيله . چار تا سوسول مكتبي قلم به كون ، كه توُ پروژه ي الهي « اصلاح حكومت ِ اهريمن » ، همه جور نون و نوا داشتن و حالا چار صباحي ، روزنامه هاي بوگندوشون بسته شده ، قيل و قال راه انداختن .

ننه كُسي ها ! از بركت دين ِ نكبات شما ، توُ اين كشور ، فردوسي ها به تنگدستي و رنج مردن ؛ حافظ ها توُ فقر و پريشوني دست و پا زدن ؛ م . اميد ها ، توُ چن سال آخر عمرشون ، از « قِبَل ِ محبّت ِ دوستان » گذرون كردن . حالا ، عربده شو شما مي كشين ، مادر قحبه ها !؟

شما مادر جنده ها ، شما معتقدان اسلام و الله ، شما پيروان اهريمن ، شما باورمندان جمهوري نكبات محمّدي ، شما قبول داران پفيوز قانون اساسي « شرارت » ، مي خواهيد دعواي وارونه راه بيندازيد ؟ مي خواهيد باز هم از « اصلاح پشم كُسّ فاطمه ي فيل كُس » دم بزنيد !!؟

اشتباه كرده ايد . ديگر كسي گول حجّاريان مادر قحبه – بنيان گزار سازمان مخوف اطّلاعات خميني ( مج دج خج كج نج ... ) – را نمي خورَد ؛ ديگر كسي گول اكبر گنجي كُس مادر جنايت پيشه را نمي خورد ؛ ديگر كسي گول حزب مادرجندگان « مشاركت الهي » را نمي خورَد ؛ ديگر كسي گول نمي خورَد اگر شما نطفه هاي خميني و خامنه اي ، بي شرمانه و از روي كمال مادر جندگي ِ مادرانتان ، بخواهيد از نام و نشان كافران بزرگ ما : سعيدي سيرجاني ، محمّد مختاري ، پوينده ، و ... دكّان بسازيد . كير اسپ رستم ، به كُس خواهر و مادر شما و مادّه ي فلان و فلان قانون اساسي تان باد ! ( مادركانتان به كيرم شوند ، كه مي گوييد : قانون اساسي رعايت نشده !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! )

...

ايران به لحظه ي بزرگ « گزينش ِ آغازين ِ خويش » نزديك شده است : فرو ريدن به اسلام ناب محمّدي !!!!!!!

ديديد خواهر جنده ها كه تحصّن نمايندگان مجلس ششمتان را هيچ كسي به پشمش حساب نكرد . حالا هر قدر مي خواهيد اعتصاب غذاي « تر » بكنيد . ما ، شما را « خشكاخشك » خواهيم گاييد ؛ به زودي !!!!!

تا آن روز ، كير كفر من ، به كسّ خواهر و مادر شما باد ؛ تا دسته ، تا آخرين بيخ !!!!!!!!!



چاكر خُسن آقا

يزيد بن معاويّه

چاكريم خُسن جون

مخالفت با احکام ضد انساني در

ايران

بيضه ي اسلام

باز که خایه مالی می کنی

زیر دل ما رو خالی می کنی

آهای حسین دُرَفشون

اینقده ما رو نترسون !

شگفتا ! آدمی که این خط و نشان ها را کشیده کرده می کند ، همان است که چندی پیش ، نازنینان ما : شمر و خسن آقا را مزدور حکومت الهی خوانده بود !

دیگر کم کم دارم مطمئن می شویم که ریگی درشت به پاتاوه داری حسين درفشون ! یا همان است که پیشتر گفته ام : کودنگی بیش نیستی ؛ و گرنه چه چیز گیر تو می آید که از این یاوه ها ببافی ؟

آدم نا حسابي ! ما چيزي نداريم كه بخواهيم حفظ كنيم . اگر ايراني هستي ، حرف ِ مرا مي فهمي . ما وطن نداريم ؛ كار نداريم ؛ پارك نداريم ؛ جاده نداريم ؛ بيمارستان نداريم ؛ دانشگاهمان دانش كاه است ؛ در كشتار جاده و خيابان ، المپيادي شده ايم ؛ خواهران و دخترانمان را صادر مي كنند ؛ ... مي فهمي يا نمي فهمي !؟

لابد تو ، پول و پله اي داري ؟!

ما هيچ نداريم ، جز شوق آزادي ؛ جز شوق ديدن ِ مرگ ِ اسلام ؛ جز آرزوي ِ آنچه تو ما را از آن مي ترساني ! چهار سال كه نه ، چهار روز هم به كسي اجازه نمي دهيم با هستي پس از آزادي مان بازي كند . آنچه تو ما را از آن مي ترساني ، برايت قابل فهم نيست : نابودي جمهوري اسلام يعني نابودي دروغ ، ناامني ، كشتار ، بي شرمي ، پفيوزي . آخوند ِ عليه السّلام ، در همه ي اين 25 سال ، ما را از همين ترسانده كه تو مي ترساني !!

اگر هزار از اين ياوه ها ببافي ، حتّي دقيقه اي به عمر الله نمي افزايد !

ديگه خايه مالي نكن

زير دل ما رو خالي نكن

اينا كه ميگي كدومه ؟

اسلام كارش تمومه !!

* * *

مسخره است كه ايران را با افغانستان و عراق مقايسه كنيم . آزادي ايران شباهتي به آنچه در دو كشور همسايه ديديم نخواهد داشت . در افغانستان ، يك گروه الهي با يك دار و دسته ي الهي همراه شد و گروه الهي ديگري را واپس راند و چار صباحي مردگان را تازيانه مي زد ؛ در عراق ، ديوچه اي ( = بچه مسلماني ) ديكتاتور شده بود و گور دسته جمعي مي كَند ؛ اما ايران وضع سراپا متفاوتي دارد . جمهوري اسلامي ، قبة الاسلام است ؛ نماينده ي اول و آخر ِ الله است . و همين است كه قضايا را اينهمه گيج كننده ، و اوضاع را ، گاه ، نوميدانه جلوه مي دهد . اينجا قرار است براي اولين و آخرين بار به هستي ِ شوم ِ « هيولاي ِ ضد ِ بشر » خاتمه داده شود . اگر كسي به قياس افغانستان و عراق ، در پي پيشگويي آينده ي ايران باشد ، نشان داده كه از حقيقت واقعه هيچ نفهميده است . تروريستي كه در افغانستان مقاومت مي كرد و در عراق هنوز هم انتحار مي كند پشت گرمي اش به « بيضه ي اسلام » بود ، و هست . با نابودي جمهوري نكبات الهي ، مسلمين بناگهان خود را بر سر كير كفر خواهند بازيافت ؛ آويزان ! نه بيضه اي ، نه مادركي ، نه لانه اي ، نه پول هاي مفت ، و نه هيچ اميدي .

اين حال سخت ، كه در همه ي هزار و چارصد ساله ي عمر نكبت دين شرارت ، براي نخستين بار واقع مي شود ، دو احتمال را اقتضا مي كند : 1 – مسلمين ، به سرعت برق و باد ، به گا مي روند ؛ هيولاي اسلام پودر مي شود ، و از آن جز چار مسجد و تكيه و مزار مخروبه ، كه ريدگاه مردمان شده ، بر جاي نمي ماند . 2 – اتحادي وحشيانه از باقيمانده ي مسلمين ( = مجموعه اي از : معدودي پاسدار و اطلاعاتي و بسيجي و ... ، اندكي آخوند ، تعدادي بازاري و انصار ، قليلي معاند عراقي [= بي هيچ وطناني كه حدود سي سال پيش از عراق به ايران رانده شدند ؛ و اگر نه همه ، اغلب از نكبت ترين نوع حشرات به شمار مي روند ] ، مشتي شيعه ي عراقي ، چار سنگ انداز فلسطيني ، دو پابرهنه ي جنوب لبناني ، چند تفاله ي افغاني و پاكستاني و سعودي ، و ... ) تشكيل مي شود و هستي را براي مدتي كوتاه بر همه ي جهان ، و به ويژه بر خاور ميانه ، و از همه مهم تر ايران و امريكا ، به دوزخ بدل مي سازند ، و سپس به زباله دان تاريخ بشري ريخته مي شوند .

شايد نظر درخشان به توهّمي از اين احتمال دوم بوده . اما اين احتمال دوم ، تنها در نظر قابل طرح است و در عمل ، عقربه اش روي صفر مطلق ، براي هميشه ، متوقف شده است . چرا ؟ - دليل آن بسيار ساده است : اكنون كه جمهوري نكبات اهريمن هست ، امكان كمترين تحرّكي از مسلمين سلب شده !!! با نابودي آن ، عملاً اسلام را بايد تنها در كتاب هاي تاريخ جست و جو كرد . زمين ، از لوث وجود اهريمن چنان پاك مي شود كه باور كردني نخواهد بود .

هيچ آدم عاقلي از يك فقره جنازه ي بوگندوي دفن شده در اعماق فراموشي ، نمي ترسد !

سرباز ایران

    نازنین  گرامی ، شمر عزیز ، به سرودی لینک داده به نام « سرباز ایران » . چند بار گوش کردم ؛ و نتوانستم سکوت کنم . امید وارم کسی از من نرنجد . ( باید بخش « شمر کاری ، از دیو » را هم می خواندم ، امّا وقوع فاجعه ی دیس مانع شد . کخ و کرمی به سیستم افتاده که نمی گذارد ! )

            1– می شنویم که: « دوازده قرن  است تلاش می کنیم از زیر سلطه ی  خلفا بدرآییم. » - از کی و چگونه 1400 سال تبدیل به دوازده قرن شده !؟ وقتی 1200 سال می گوییم و بحث خلفا را پیش می کشیم ، به طور ضمنی یا صراحتاً به این معنی است که دویست سال اوّل را « دوره ی صلح و صفا و مودّت اسلامی ، میان ایرانیان و اسلام » می دانیم ؛ و آغاز نبرد را از- مثلاً - طاهر ذوالیمینین می گیریم که نخستین فرمانروایی مستقل ایرانی را در خراسان برپا کرد .

            احمد شاملو نیز نظیر همین را می گفت ( در سخنرانی برکلی ) : « همه می دانیم که ایرانیان فریب در باغ سبزی را خوردند که اعراب با شعار مساوات و عدل و انصاف به آنها نشان داده بود[ند] . بحران های اجتماعی ایران هم به این فریب خوارگی تحرک بیشتری بخشید تا آنجا که می توان گفت دفاعی از کشور صورت نگرفت و دروازه ها از درون به روی مهاجمان گشوده شد .امّا اعراب با ورود به ایران شعار های خود را فراموش کردند ... » ( نگرانی های من ؛ نشر سیرا ، ژوئن 1990 نیوجرسی . ص 41 ) – جای دیگر می گوید : « [ ملت ایران ] در برابر بیداد مُغ ها و روحانیان زردشتی که تسمه از گرده اش کشیده اند فریب عربها را می خورد . دروازه ها را به روی شان باز می کند ، و دویست سال بعد که از فشار عرب به ستوه آمد نهضت تصوف را براه انداخت ... » ( ص 44 )

            باور و برداشت شاملو جز اشتباه محض چیز دیگری نیست . ( این بنده درگاه شیطان ، یزید بن معاویه ، از آن سخنرانی تنها « درد و فریاد » شاملو را می پذیرد  [چیزی که متأسفانه فهمیده نشد ! ] . برداشت ها و تحلیل های او از اسطوره و تاریخ ، غالباً خطاست . ) ایرانی هرگز و هیچگاه در برابر اسلام ( هی نگویید عرب ! ) وانداده . اسلام – این دین ِ نکبات ِ الهی –  جز با خون و کشتار سلطه نیافته .( در این سایت ، نوشته ای می یابید که در آن [ ضمن پاسخ به یک خود فروش ] به این باور نادرست پاسخ داده شده . به توضیح بیشتر من نیازی نیست . یادآوری کنم که نوشته ی کافر عزیز ما : آقای سجّادی ، در پاسخ به حشره ی خود فروخته: « نصرالله پورجوادی » است ؛ و هیچ ربطی به شاعر و اندیشمند بزرگ و فرهیخته ی ما : شاملو ، ندارد ! )

            راه ابومسلم کژراهه ای بیش نبود ؛ و راه طاهر نیز ( که حکومت مستقل ایرانی تشکیل دهد امّا مسلمان باقی بماند ! ) . و همین سنگ بنای کژ بود که سامانیان را با شکست روبرو کرد ؛ و از آن پس نیز هیچگاه ایران سر بلند نکرد ، تا عصر حاضر که شاهان پدر و پسر گامی کوتاه و بریده برداشتند و به سبب وجود اسلام ناکام ماندیم .

            اگر برای ابومسلم و طاهر و سامانیان و آریامهران این امکان وجود نداشت که یکرویه باشند ، خوشبختانه امروز ، بعد از 25 سال حکومت مطلق نکبات الهی ، اینک پرتو روشنایی و راستی  بر سرتا پای هستی ما تابیدن گرفته است .

             اگر سراینده ی سرود « سرباز ایران » [ که اصلاً هم « سرود » نیست و به زور آهنگ نظمی به آن داده شده ! ] می خواهد از اصل ِ سخن و سخن ِ اصلی ، یعنی « مرگ بر اسلام ناب محمّدی » پرهیز کند ، مطمئناً هیچ توجیهی نمی تواند یافت . جالب است که سرود در باره ی ایران و رهایی ایران است و در آن حتی یک بار از الله و اسلام و آخوند نامی برده نمی شود !! ( از اشاره به « خلفا » ، جز این که بحث کژ و منحرف شود ، هیچ بهره ای در کار نیست . ) دوره ی شِف شِف کردن گذشته . در زیر چتر امن دنیای آزاد نشستن و باز هم از اصل سخن پرهیز کردن ، حکایت غریبی است که دست کم یزید نمی فهمد که چه صیغه ای است !

            کسی که آزادی می خواهد ، کسی که می خواهد انسان باشد ، می خواهد زندگی کند ، در همه ی جهان و به ویژه در خاور میانه و به ویژه تر : در ایران ، باید  به این فهم برسد که با « ضد ِ بشر » روبروست . اگر پیروان قرآن به جای یورش بردن به برج های دوگانه امریکا ، همه ی خاک امریکا را به توبره نمی کشند نه از آن روست که نمی خواهند ؛ بلکه نمی توانند ، و گرنه حتی یک نفر به جز لاشه های بوگندوی خودشان را بر جا نمی گذاشتند . اگر دویست سیصد میلیون دختر و زن جوان چینی در حرمسرای « رهبر مسلمین جهان » به سر نمی برند تنها علت آن ناتوانی اسلام است . اگر در ایران چند ده میلیون نفر زنده مرگی می کنند و به هر حال « هستند » ، تنها به یک دلیل است و آن این که اسلام توان نابود کردنشان را نداشته است !!

 نبرد بزرگ پایانی ، که با ظهور خمینی آغاز یافت ، اینک به لحظه های آخر نزدیک شده . هیولای دین الهی ، نماینده ی شوم مرگ و تباهی ، وحش ِ ضدّ ِ بشر ، در محاصره ی پسر تکنولوژیست ِ انسان ، آخرین نفس های گندیده اش را شماره می کند !

2 – سکینه گفتی و برخاست کیرم . فرمودید : شیر و خورشید !؟ خورشیدش حالا یک چیزی . امّا شیرش دو چیز بیشتر نیست : الف) بر خلاف فرموده ی سروده ، که : « ربطی هم به سلطنت نداره » ، اتفاقاً شیر یعنی سلطان و سلطان یعنی پادشاه (رجوع کنید به انبوه داستان ها و اشعار و ... ) . ب) شیر در ادبیات فارسی ، همچنین ، کنایه است برای « علی بی طالب » . از کسایی ، شاعر سده ی چهارم که شیعه هم بوده ، تا الی امروز « شیر خدا » ، « شیر بیشه ی توحید » ، « هِزَبر / هِژَبر » ، و برخی دیگر از واژه ها که معنی « شیر » دارد ، همه و همه یعنی: «علی » !!  و اصلاً مگر « حیدر » چه معنایی دارد ؟! باز هم باور نمی کنید که شیر پرچم ایران « علی » است ؟ چطور است که ذوالفقارش را نمی بینید ؟!؟! ( این را بخوانید . )

وانگهی ، گویا فراموش کرده ایم که پیروان اهریمن ، چوب پرچم را هم بدون وازلین مقعد مان جا کرده اند ! ( یادتون میاد ! ) 

و باز وانگهی، ما نیازی به این پرچم و آن پرچم نداریم . پرچم « آینده ی ما » حاضر و آماده است . پرچمی بسیار زیبا و پر ستاره ! ( تنها کافی است که یک ستاره ی کوچک به آن افزوده شود ؛ به نشانه ی « ایران : مرکز ِ ایالات ِ خاور میانه ی ِ امریکا » ! )

3 - « میهن پرستی » هم صیغه ی دیگری است از نوع ِ « شاه پرستی » و « خدا پرستی » و ...  . همه ی ِ این ها از یک جنس است : پرستش . و باید همه را یک جا لوله کرد و کرد توی ِ کون ِ دنیای ِ کهن ، و نماینده ی ِ پر چانه اش : اسلام ِ ناب ِ محمّدی !!!!

4 - « تصمیم با توست / انتخاب ِ توست » - ما که از همان لحظه ی ِ اوّل تصمیم داشتیم که محمّد ِ نبی الله ( مج / زج / دج / خج / باز هم خج / مک / زک / دک / خک / باز هم خک / پک / ... ) را به مقعد ِ ننه ی پفیوزش برگردانیم . برای انسان هایی که هزار و چارصد سال ، زیر نعلین اهریمن ، خورد شده اند ، « تصمیم » کارساز نیست ؛ اصل ، « توانستن » است که ما از آن کاملاً تهی شده ایم . ما بدون کمک دنیای آزاد راه به جایی نمی بریم . به زودی ، امریکای ِ جهان دار ذوالفقار ِ علی بی طالب را به ماتحت ِ الله جا می کند و کار ِ اصلی ِ ما آغاز می شود : زدودن ِ ایران و جهان ، از پلیدی ِ لاشه ی ِ اهریمن !

( بعدالتحریر : لینک « دیو » را هم کلیک کردم ؛ چیز خاصّی نبود ، الا این که گویا  شمر عزیز این سرود را از وبلاگ یا سایت ِ « دیو » به ما معرّفی کرده . در هر صورت ، باز هم امید وارم که کسی از من نرنجد . ظاهراً اظهار ِ باور و برداشت ها آزاد است . )

                                         یزید بن معاویّه 

 

فیلتر گوز

دین ِ اسلام ، دین ِ اهریمن

مسلمین ، جمله دیو های ِ پلشت !

* * *

این مادر جنده جمهوری ِ محمّدی ِ گُه ، هیچ راه ِ دیگری نیافته الا قطع ِ کامل ِ اینترنت ؛ آن هم نه رو راست . ( پیرو ِ علی بی طالب و راستی !؟! )

غمی نیست . ما این یک مدّت را می نشینیم به آف لاین کیر تیز کردن . به زودی به جای ِ سخن ِ کیر ، خود ِ کیرمان را به کُسّ ِ خواهر و مادر ِ همه ی ِ مسلمین خواهیم کرد .

آهای خستران ِ منقرض !

همه ی ِ این اعمال ِ مسخره ، نشان از مرگ ِ شما و دین ِ نکبات ِ الهی تان دارد . به یاد بیاورید قرن های ِ دور و دراز را که ما را می کشتید ؛ زبان های مان را می بریدید ؛ کتاب های مان را در پای ِ چوبه های ِ دارمان می سوزاندید ؛ و آنجا که سوختن چاره ساز نبود ، در کتاب ها دست می بردید . ( ابیات ِ مدح ِ محمّد و علی به شاهنامه چپانده اید . مگر خود ِ شما باور کنید که فردوسی مسلمان بوده است !! )

و اگر کُندی ِ ذهن ِ سراپا پِهِن و گُه ِ تان ، اجازه نمی دهد که گذشته ها ی ِ دور را به یاد بیاورید ، به یاد بیاورید که « کسروی » ها را می کشتید ، ... باز هم به یاد نمی آورید !؟ نزدیک تر می آییم .

قطعاً شما مادر جندگان ِ فرو ریده ی ِ فاطمه فیل کُس ، به یاد می آورید که در این 25 سال چه کشتار هایی کرده اید ؛ و دیگر نمی توانید فلک زده ها . دیگر کیر ِ ما را هم نمی توانید بخورید . یک دانه پشم از کُس ِ هیچ زن ِ ایرانی نمی توانید بکنید !!

به یاد بیاورید به خانه و خیابان ریختن های تان را ، برای ِ جمع کردن ِ نوار ِ موسیقی و فیلم ِ ویدیویی و ویدیو .

آیا به جایی رسیدید !؟

ویدیو آمد از روی ِ جنازه ی ِ بوگندوی ِ شما گذشت ...

باز دشمن ِ تازه تری پیدا شد : ماهواره .

ریختید ؛ زدید ؛ بستید ؛ کتک زدید ؛ زندان کردید ؛ ... امّا زِه زدید ، زیر ِ کیر ِ ستبر ِ تکنولوژی ِ پسر ِ انسان .

و حالا ، همه ی ِ زور ِ بازوی ِ علی بی طالب را [ که از آهِن ِ زنگ خورده ساخته شده ] به کار گرفته اید تا اینترنت را نابود کنید .

زهی خستران ِ پِهِن مغز که شمایید . تصوّر کرده اید که شما تفاله های ِ اهریمن ، می توانید با « انسان » بجنگید ؟!

مرگ ِ شما را پیشاپیش تسلیت می گویم !!!!!!!!!؟؟؟

( به عرض می رساند که مسلمین زاییده اند . اینهم نیو پست !!)

یزیدم

خیلی یزیدم !!

این قطعه ی ِ ناقابلو به خُسن آقای ِگل ، شمر ِ نازنین ، و همه ی ِ ملاحده ی ِ قدیم و جدید پیشکش می کنم :



آسید علی مافنگی !

« تو » می خوای با ما بجنگی ؟!

کونتو پاره می کنیم

ننه تو بیچاره می کنیم

پسون ِ زنت می ذاریم

یه امام واسه ت می کاریم !

گم شو برو از ایرون

دیرت نشه مسلمون !

ایندفه شوخی نداریم

ریشه تونو در میاریم

ببین منو ! لعینم !!

تو قرآنت می رینم

کینه ی ِ دین تو خون َمه

مسجداتون تو کون َمه

اتل و متل فتیله

اسلامتون تعطیله !!!!!!!!!!!



یزید بن معاویّه

13و14/4/83

قصیده

کونمو پاره کردم

خودمو بیچاره کردم

آخَیش ، اوفَیش دُرُس شد

کیر ِ آیزید تُو کُس شد !!

*

پیر ِ کونم در آمد تا این جمله ی ِ رونده و این لینکستونو کردم توش .

الحمد الشّیطان رف تو !

لازمه عرضمو به درزتون بذارم که : با اجازه ی ِ جناب ِ خُسَن آغا ، آدرس ِ فیلتر شکنای ِ ایشونو گذاشتم تو لینکستون . ( لینکستون ، لینکستون ؛ هم کیر داره هم پستون . آخ ، پستونشو برم ! کیرِش به کسّ ِ خواهر و مادر ِاسلام ِ ناب ِمحمّدی . صلوات !! )

**

مرا با مسلمین عهدی است ، کآن بشکستنی نَبْوَد

بگایم جمله را یک یک ؛ کسی در رفتنی نَبْوَد !

***

و اینک ، قصیده ی ِ « خایه ام » :



خایه ام می لرزد !

جا به جا ، بی جا ، هر جا

خایه ام می لرزد !



چون رود کیرم تا دسته به کُس

خایه ام بر در ِ کون می لرزد !

باز اگر غرق شود اندر کون ،

می خورد بر در ِ کُس ؛ می لرزد !

و اگر نر باشد ،

خایه ام

می خورد بر خایه ش

باز هم می لرزد !!



پدرم وقتی مُرد

خود نبودش خایه

چون مسلمان بود او .

خایه ی ِ من ، لیکن

قدر ِ صد کفر ِ جهان می ارزد .

می لرزد !



دوش در خواب به من کُس می داد

فاطمه ، بنت ِ نبی

( زنک ِ جزّ ِ جیگر )

همسر ِ حیدر ِ کرّار ِ شما

آن علی بی طالب .

خایه ام بر در ِ کونش

لُم لُمک می لرزید .

حَسَنین از ته ِ کون ، دستی بیرون کردند ؛

خایه ام را ،

قلقلک می دادند !

آب ِ من می آمد ؛

خایه ام می لرزید !!



خایه ام در هوس ِ آن که خورَد

باز بر خایه ی ِ نر های ِ شما

بر در ِ کون و کُس ِ دختر و زن های ِ شما

مسلمین !

می لرزد .



ای بگایم همه تان را ، نر و ماده ، پس و پیش !

خایه ام می لرزد !!

خایه ام می لرزد !!!

خایه ام می لرزد !!!!



12/4/83

بازم خودمونیم

یه خورده اوزامون قاتی فاطی شده بود . اینه که پوس انداختیم ؛ گفتیم شاید درس بشه . باس ببخشین آ !

غربون همه تون : یزیدم

ضمناً واسه پُسوت ِ غبلی مون یه دونه لینک گذاشتیم . می بخشید . نمی بخشید م به تخم ِ رستم!!