Monday, November 15, 2004

...

سازش ِ حكومت ِ رذيله ي ِ قرآني با اتّحاديّه ي ِ اروپايي ، و پذيرش ِ بي قيد و شرط ِ كليّه ي ِ شروط ، اگر چه هيچ ضمانت ِ حتّي كوتاه مدّتي نيز بر آن متصوّر نيست ، يك بار ِ ديگر نشان داد كه اين جنس ِ پفيوز ِ الهي – كه بر اساس ِ الگوي ِ شرارت و رذالت ِ قرآن ِ محمّد رفتار مي كند – مي تواند براي ِ بقاي ِ سلطه ي ِ شوم ِ خود ، هر گونه قول و وعده اي امضا كند . ظاهراً مي توان مطمئن بود كه جمهوري ِ ننگين ِ الهي ، به زودي ِ طبق ِ آيه ي ِ شريفه ي ِ « پيمان شكني » نقض ِ عهد خواهد كرد و ... امّا اين احتمال نيز هست كه با درك ِ جدّي بودن ِ « خطر ِ اين باره ي ِ مرگ » نه تنها از تمامي ِ فعّاليّت هاي ِ هسته اي ِ خود دست بر دارد ، بلكه حتّي پايگاه هاي ِ شناخته شده ي ِ مربوط به اين فعاليت ها را نيز به نيرو هاي ِ بازرسي ِ اتّحاديه ي ِ اروپا و آژانس ِ انرژي ِ اتمي ، واگذارد .

اين همان حكومتي است كه خميني اش سال ِ 67 كاسه ي ِ گه سركشيد و خم به ابرو نياورد .

در اين حال باز هم بدا به حال ِ ايران ، كه همچنان پاي كوب ِ نعلين ِ شوم ِ آخوند محمّد ِ نبي الله خواهد ماند .

چه روزنه ي ِ اميدي مانده است ؟

هيچ ، جز « به ياري ِ ايران آمدن ِ ارتش ِ آزادي بخش ِ امريكا » .

ربع ِ قرن سلطه ي ِ شوم ِ الله ، نشان داده است كه از دست ِ ما ايرانيان هيچ كاري بر نمي آيد . ( از هزار و چارصد سال سخن نمي گويم ! )

عدّه اي به پيدايي و رشد ِ روز افزون ِ سايت ها و وبلاگ ها استناد كرده ، و آن را نشانه ي ِ ناتوان شدن ِ حكومت ِ رذيله ي ِ الهي مي گيرند ( از جمله خود ِ يزيد ) . و اين البتّه ، پر بيراه نيست . به ياد داريم كه در تمامي ِ دوران ِ پيش از « آيات ِ شيطاني » ، تنها يك كتاب بود كه به عنوان ِ « كتاب ِ صريح ِ كفر » از آن نامي برده مي شد : 23 سال . امّا از هر هزار نفر كه نام ِ آن را شنيده بوديم ، شايد بيش از يك تن ، اصل ِ كتاب را نديده و آن را نخوانده بوديم . ( يزيد هنوز هيچ يك را نديده و نخوانده است . )

انتشار ِ « آيات ِ شيطاني » ، به عنوان ِ يك نقطه عطف ، فضاي ِ تاريك و كور ِ كشور هاي ِ تحت ِ سلطه ي ِ الله – و به ويژه ايران – را ، روشنايي ِ شگفتي بخشيد . امّا طنين ِ « فتواي ِ مرگ بار ِ اهريمن » ، بر آمدن ِ ندا هاي ِ تازه ي ِ كفر و الحاد را مجالي نمي داد .

اينترنت ، اين دست آورد ِ بي مانند ِ تكنولوژي ِ « پسر ِ انسان » ، پتكي پولادين بود كه بر جنازه ي ِ شوم و تباه ِ اهريمن ِ الهي ، فرود آمد !

و امروز ، انبوهي شكوه مند و سراسر اميد از ندا هاي ِ كفر داريم : صد ها سايت و وبلاگ ، و هزاران صفحه ي ِ منفرد ، در بر گيرنده ي ِ فرياد هاي ِ اغلب خشم آلود ِ ما اسيران ِ هزار و چارصد ساله ي ِ سلطه ي ِ مرگ بار ِ اهريمن = الله است .

افزون ِ بر اين ، نفس ِ « آزادي ِ انتشار » است كه ميخ بر تابوت ِ پوسيده ي ِ محمّد ِ نبي الله ، جرثومه ي ِ شرارت و كشتار ، وحش ِ ضدّ ِ بشر ، آخرين و زورمند ترين دشمن ِ پسر ِ انسان ، مي كوبد . آواي ِ پي در پي ِ اين پتك ، موسيقي ِ با شكوه ِ رهايي است ؛ رهايي ِ ما مردمان و همه ي ِ جهان ، از شرّ ِ هيولاي ِ مهيب ِ مرگ و شرارت و رذالت .

اين آواي ِ دل پذير ، خجسته باد !



امّا نبايد از ياد برد كه يكي از بارز ترين ويژگي هاي ِ محمّد ِ نبي الله – كه همچنان و با اتّكا به هزار و چارصد سال تجربه ، به ياري ِ آخوند مي شتابد – فريب كاري و مادر قحبگي ِ او بود ، و هست .

بي ترديد همه ي ِ شما به اندازه ي ِ من از تاريخ ِ اسلام آگاهي داريد . در ميان ِ پيروان ِ محدود و معدود ِ محمّد ، پيش از اخراج ِ وي از مكّه ، حتّي يك تن نمي توان يافت كه جز با فريب ، با محمّد همراه شده باشد . ( در اين باره نيازي به بحث نيست ؛ چرا كه هيچ كس نمي تواند منكر ِ « پاره پاره پيش رفتن ِ محمّد » باشد . و اين معنايي ندارد جز فريب !! )

اندكي به مدينه بپردازيم : محمّد كه توانسته بود با فريب ِ مشتي آدم هاي ِ جبون و ضعيف و خوار ، به مدينه راه يابد ، نخستين كاري كه كرد اين بود كه براي ِ گول زدن ِ يهود – كه قدرت ِ عمده ي ِ اقتصادي و فرهنگي ِ مدينه بودند – قبله ي ِ خود و دين ِ نكبات ِ خويش را از مكّه به بيت المقدس تغيير داد . امّا يهوديان گول نخوردند ، و محمّد كه در پناه ِ شرارت هاي ِ الهي – يعني راهزني هاي ِ خود – ( مسلمين بفرمايند : غزوات ! ) به مختصر قدرت و پول و اسلحه اي دست يافته بود ، بي آن كه از يهوديان چشم بردارد و يا ايشان را برنجاند ، به راهزني هايش افزود .

دير نپاييد كه قبله را رسماً از بيت المقدس بگرداند و بار ِ ديگر بر عرب فريبي متمركز شد . فريبي كه اين بار با كشتار نيز همراه بود . و چندي نگذشت كه پيمان اش را با يهوديان شكست و قلعه هاي ِ ثروتمند ِ ايشان را يكي پس از ديگري متصرّف شد و ايشان را وحشيانه از بنياد بر انداخت .

كتب ِ سيره ، مشحون از نيرنگ ها و رذالت هاي ِ محمّديّه است . پيمان بستن ِ در حال ِ اضطرار و ضعف ، و شكستن ِ آن در نخستين فرصت ِ مطلوب ، استراتژي ِ خاص ِ محمّد بود . از اين حيث ، محمّد در همه ي ِ تاريخ يگانه است .



آخوند در اين 25 سال نشان داده كه هيچ از محمّد كم نمي آورد ؛ علي الخصوص كه مشاوران و ياري گراني همچون اروپا دارد !

گونه اي از رذالت و بي شرمي بر سياست بازان ِ اروپايي چيره است كه با رذالت و پفيوزي ِ اسلام ، مناسباتي تام و تمام يافته است . از سوي ِ ديگر ، اروپا خود به « بليّه ي ِ اسلام » دچار است : مشتي مسلمان ( شايد ده ميليوني باشند ) در اروپا به سر مي برند . از آنجا كه هر مسلمان يك « تروريست ِ بالفطره » است ، چنان چه خشم ِ مسلمين بر عليه ِ اروپا بر انگيخته گردد ، حتّي اگر يك از هزار ِ مسلمين ِ اروپا نشين ( كه تحقير ها و آزار هايي نيز ديده اند ؛ چه پيش تر ، در كشور هاي ِ خود ، در دوران ِ سلطه گري ِ اروپايي ها ، و چه در خود ِ اروپا در اين چند دهه ي ِ اخير ) بدل به « تروريست هاي ِ بالفعل » شوند ، اروپا با خطري هولناك روبرو ست !

ازين گونه است كه دو انگيزه ي ِ متفاوت ، در يك جا گره خورده است و اروپا به ياري ِ تروريسم ِ جهاني شتافته . و بر اين بايد افزود مهم ترين مسئله را : خشم و كينه ي ِ سياست بازان ِ اروپايي نسبت به امريكا .

اروپا كه روزگاري نه چندان دور ، خود را مهد ِ تمدّن و دموكراسي و آزادي ، و قدرت ِ غالب ِ جهان مي ديد ، اكنون مي بايست به پايان رسيدن ِ دوران ِ سروري و سلطه ي ِ خويش را پذيرا گردد ؛ امّا لقمه دشخوار است و به ظاهر آزارنده !

اروپا كه در اثر ِ چند قرن سلطه گري ، بيماري هاي ِ ناشي از آن را با خود دارد ، نمي تواند جهان را آن گونه كه « مي شود » ببيند . امريكا را « سلطه گري » از جنس ِ دوران ِ « سلطه » ي ِ خويش مي بيند و با تمام ِ توان در برابر ِ آن ايستاده است . با « زبان » و « فرهنگ » ِ آن ، مقابله هاي ِ « بخشنامه اي » ِ مسخره راه مي اندازد ؛ به فكر ِ تأسيس ِ « سپاه ِ صحابه » مي افتد ؛ آزادي بخشي هاي ِ امريكا در خاور ميانه را « يورش و سلطه گري » قلمداد مي كند ؛ آب به آسياب ِ دشمن مي ريزد ، و چوب لاي ِ چرخ ِ « پسر ِ انسان » مي گذارد ...

زهي خيالات ِ عبث ! زهي تلاش ِ مسخره !

امريكا جهان را تصرّف نمي كند ؛ فتح نمي كند ؛ « در بر مي گيرد » !!



آيا ما مردمان ِ به نفس ِ واپسين رسيده ، مي توانيم بازيچه ي ِ كژ خيالي ها و اوهام ِ اروپا شويم ؛ كه در برابر ِ « خويشتن ِ خويش ِ انسان » جبهه گرفته است ؟

در شگفتم كه چگونه من ِ دور مانده از هر گونه دانش و بينش و هوا و فضا ، در گوشه ي ِ اين ده ْ كوره ، به روشني مي فهمم كه « دوره ي ِ سلطه ي ِ انسان بر انسان » سپري شده ، و اين همه مخ هاي ِ اروپايي ، زير ِ درك ِ موضوعي بدين سادگي ، روشني ، و آشكارگي ، اين چنين بر خويش ريده اند !

حيف ِ نام ِ نيچه و راسل و ... براي ِ شما عقب مانده ها .



هم ْ زادان ِ من !

هم ْ مرگان ِ من !

اي گرفتاران ِ اهريمن !

اگر از اروپايي ها مي توانم به ضرب ِ زور باور كنم ، از « شما » با هيچ ميخ ِ طويله اي به كون ِ كلّه ام فرو نمي رود كه در فشردن ِ دست ِ ياري گر ِ « پسر ِ انسان » تعلّل مي ورزيد .



يك مشت ِ خاكستر

No comments:

Post a Comment