اي امريكا

اي امريكاي غارت گر !

ما به تو اجازه نخواهيم داد كه فقر ِ هزار و چارصد ساله ي ما را كه به نور سياه ِ اهريمن مزيّن گشته است ، غارت نموده و به باد ِ نابودي بسپاري !

ما نخواهيم گذاشت اين زيستن ِ مرگ وار ِ تلخ را كه محمّد ، ريده ي الله ، از اعماق ِ سياهي و تباهي ِ فرج ِ مادرك ِ خويش اهريمن ، برايمان به ارمغان آورده ، غارت كني !

اي امريكاي ِ غارت گر !

اي نابود كننده ي شرارت هاي الهي !

اي ويران كننده ي بنيان هاي اهريمني !

اي پايان دهنده به بي نظمي ، بي قانوني ، و ستم !

ما هرگز به تو اجازه نخواهيم داد به حكومت ِ الهي ِ كثيف و بوگندوي ِ قرآن ، كه هزار و چارصد سال است گند ِ آن را زيور ِ مشام ِ خويش داريم ، تعرّض كني !

اي امريكاي ِ غارت پيشه !

ما نخواهيم گذاشت كه خشكسالي هاي قرون و اعصار ِ ما را به باران و رويش و بالندگي بدل سازي . اين خشكسالي ها و تباهي هاي قرن اندر قرن ، كشور ِ ما را با ذات ِ بوگندوي ِ دين ِ اسلام ِ ناب ِ محمّدي ِ پفيوزمان ، مشابهتي داده است كه مايه ي ِ تداوم ِ دين ِ عزيز ِ نكبات ِ الهي است . مگر به خواب ببيني كه بخواهي خاطره هاي ِ صد بدتر از كابوس را كه از سرمايه هاي ِ بزرگ ِ ذهن ِ ايراني است ، از او بگيري ؛ و اين ثروات را غارت كني !! به تو اجازه نمي دهيم كه گند و كثافت ِ ما را از ما بزدايي و ما مسلمين را كه ذليل كرده شده ي ِ ذات ِ اقدس ِ خلا اندر خلاي ِ الهي هستيم به انسان بدل سازي !!

اصلاً تو چرا از آن سوي ِ جهان راه افتاده اي كه بيايي به ما كمك كني ؟ ما كي از تو ياري خواستيم ؟ ( مي بيني كه حتّي ناي ِ ياري خواستن نداريم ! ) اين كه آخوند محمّد ِ نبي الله ، رسول ِ اهريمن ِ مرگ ، ما را هزار و چارصد سال است مي كشد ، عين ِ لذّت ِ ماست ؛ اين كه بچه كوني ِ حضرت آيت الله خميني ِ سفّاك ِ عزيز ، به شمارگان ِ هزارگان ، دختران نازنين ِ ما را به مشتي مسلمين ِ بوگندوي ِ همچون خودش صادر مي كند ، برآورده شدن ِ آرزوي ِ قلبي ِ ما ست : دختران ِ ما نذر ِ سيّد اند !!

گويا تو نمي فهمي كه ما مسلمانيم ، و مسلمان يعني كسي كه تسليم ِ اهريمن است و خون و مال و هستي و كُس و كون ِ خود و همسر و فرزندانش ازآن ِ محمّد ِ رسول الله و ملك ِ آخوند عليّ ِ مرتضي و شيخك عمر ِ خطّاب و سيّد علي ِ سه دست و پا ست ؟!!

چرا دست از سر ِ ما برنمي داري ؟ اي غارت گر ِ تباهي ها و تاريكي ها ! نور ِ تو چشمان ِ كورمكور ِ ما را آزار مي دهد ! ما را به حال ِ خود رها كن . ما به دوزخ ِ تار و تباه ِ مقدّس خو گرفته ايم و از بهشت ِ زميني و درخشان ِ تو چيزي نمي فهميم .